Het Wilde Westen........

Wij verheugden ons bijzonder op het bezoek aan de Rakhine provincie, in het uiterste westen, grenzend aan Bangladesh. We waren verplcht eerst naar de stad Sittwe te vliegen ( toeristen mogen hier niet over land reizen) en vandaar nog 5 / 6 uur met een boot naar de " geheimzinnige" plaats Mrauk U, door de Birmezen steevast Miauuuuw genoemd.In dit gebied wonen veel mensen uit India en Bangladesh. Deze mensen zijn een stuk donkerder van kleur, hebben een andere uitstraling en wat niet onbelangrijk is, er zijn behoorlijk wat Moslims onder hen. Dit was een van de redenen van de onlusten , nu precies een jaar geleden. De regering is deze mensen liever kwijt dan rijk......We hebben nu met eigen ogen gezien dat er niets voor deze bevolkingsgroep wordt gedaan: Infrastructuur ontbreekt, er is geen water, geen electriciteit en totaal geen gezondheidsvoorzieningen! De wegen bestaan alleen maar uit diepe - en ondiepe kuilen, met daartussen iets wat vroeger op asfalt heeft geleken.Verkeer over deze wegen was bijna onmogelijk, maar er bonkten de hele dag enorm veel vrachtwagens overheen, een meterslang stofspoor achterlatend.Het was voor ons dan ook een hele tour om tussen de kuilen en vrachtwagens te fietsen in die verzengende hitte en stofwolken. Dit was duidelijk de heetste en stoffigste plek waar we ooit geweest zijn..............Op een gebied van ong. 50 vierkante km. stonden honderden oude pagodes gebouwd tussen de 16e en 18e eeuw, sommigen in de loop der jaren overwoekerd door de natuur, wat een prachtig gezicht was.

Het hoogtepunt in deze streek was een bezoek per boot ( 2 - 3 uur) en verplicht met gids naar de Chin dorpen. Hier wonen nog een 9-tal oude vrouwen ( van onze leeftijd ) die als 11 jarig kind hun hele gezicht getatoueerd kregen. Inmiddels is het al sinds 1960 door de regering verboden. We werden hartelijk ontvangen en de oude dames waren erg aardig en gastvrij. Via onze gids konden we een beetje met ze praten en foto's maken van hun markante gezichten was geen enkel probleem. Ook hebben we een paar schooltjes bezocht waar steeds3 groepen kinderen in 1 ruimte bij elkaar zaten. Ze zaten en lagen op de grond bij hele lage tafeltjes en hadden niks meer dan een schrift en een pen..... Het was een leuke ervaring om contact te hebben met een zo weinig bezochte bevolkingsgroep.

Op dit moment zijn we aan het relaxen op Ngapali Beach aan de golf van Bengalen en over 2 dagen reizen we terug naar huis. Daar zullen we zo snel mogelijk een paar foto's plaatsen van deze geweldige reis. Tot gauw.

Lost in the (r) licefields,

Nadat we uit de bergen waren gekomen hadden we nog een paar dagen voor de boeg bij het prachtige Inle Meer. We gingen weer met de auto en onze chauffeur en hebben onderweg een heel bijzondere grot bezocht ( Buddha, Buddha, Buddha en nog es Buddha!!!! ) We dachten dat we inmiddels onze Buddhatax bereikt hadden, maar dit was toch wel weer verrassend mooi. De hele reis voerde door een landbouwgebied waar 's morgensvroeg overal druk gewerkt werd, Chinese kool, bloemkool, tomaten, meloenen, enz. Alles werd metershoog opgestapeld op ossenkarren en prehistorische tractoren. Overal op het land wordt eigenlijk alleen maar gebruik gemaakt van deze middelen van vervoer. Het is ons opgevallen dat de Birmezen een hardwerkend volk is.

Bij het grote meer aangekomen waren we van plan een scooter of e-bike te huren, maar het draaide uit op een aftandse fiets......De rest was verboden door de politie vanwege de vele ongelukken. We hebben meteen een reisburootje opgezocht om een boot voor de volgende dag te regelen. We troffen een leuk bootsmannetje die ons in 1 dag alles heeft laten zien wat er te zien valt op en om het meer. Daardoor waren we van 8 tot 17.00 u. onder de pannen. We zagen veel vissersbootjes met de beroemde beenroeiers, een voor ons wel heel bijzondere techniek. Halverwege de dag werden we aan wal gezet om een markt "vlakbij" te bezoeken.De heenreis gaf geen problemen, behalve dat de markt 4 x zover weg bleek te zijn dan was verteld. Maar terug verdwaalden we tussen de rijstvelden, alle smalle en glibberige dijkjes leken op elkaar en zover we konden zien, rijst, rijst, rijst. Maar op het heetst van de dag werden we eindelijk geholpen door iemand die ons zag klungelen en hij zette ons op het goede spoor en vonden we ons bootje in de moddersloot terug. Al met al vonden we het een geweldige dag ! Verder nog veel plezier gehad in de hitte van onze aftandse huurfietsen ( a 1 Euro per dag )

Ondertussen hebben we een totaal nieuw dagritme opgebouwd.......We worden uit onszelf om 5 uur ongeveer wakker en om 21.00 u. vallen ons de ogen alweer dicht. We vertrekken vaak voor dag en dauw, omdat de temperatuur dan nog een beetje te harden is. Man-man-man wat wordt het hier vreselijk heet. Maar we blijven doorgaan, dus op naar de volgende plek, het sinds kort toegankelijke gebied in het westen, de Rakhine provincie.

Veel groetjes van de zwetende en zwoegende globetrotters.

Bagan we komen d'r an.......

Toen we met de boot de stad Bagan naderden, zagen we de eeuwenoude pagodes en tempels al van verre. Aangekomen bij ons hotel huurden we meteen 2 elektrische scooters (made in China ) en gingen op pad om al dat moois te bekijken. Het is echt een indrukwekkende en bijzondere stad. het was er bloedheet, maar oh wat hadden wij een geluk, het was er 2 dagen bewolkt. ( hoeraaaaa )

Woensdagmorgen vertrokken we voor een lange rit die 8 uur zou duren naar het bergdorp Kalaw. Onderweg bezochten we Mount Popa, een vulkaan waar helemaal bovenop een prachtige tempel is gebouwd. We konden met de trap naar boven, slechts 780 treden!!!!! We hebben hiervoor hartelijk bedankt en slechts een paar foto's gemaakt. Deze keer hadden we het niet getroffen met de chauffeur, hij reed als een gek keihard door de dorpen en later ook nog op de bergwegen.Bovendien was hij niet te verstaan omdat hij z'n mond vol had met de in Azie zo bekende en geliefde" drug" de Betelnoot. Hiervan krijgt de gebruiker een knalrode mond en gebit en moet hij of zij voortdurend spugen.....( dat hadden wij weer!!!!) Het resultaat van dit gejakker was dat wij er maar 6 uur over hebben gedaan i.p.v. de gebruikelijke 8 uur.

De temperatuur hier in de bergen is een verademing, want we zitten op 1400 m. hoogte. de bevolking is erg gemengd, je ziet mensen uit Nepal, Tibet, India enz. Samen met een gids hebben we de omgeving verkend in een tuk-tuk over weggetjes vol kuilen en gaten ( we zullen morgen wel aan alle kanten beurs zjn.....) dorpjes bezocht, maar het leukste was ons urenlange verblijf op een stationnetje. Het was er een enorme drukte, als de trein eraan kwam moesten eerst de koeien van de rails gejaagd worden. Vervolgens stortten de verkopers van allerlei spullen en etenswaren zich op de geopende coupe-raampjes, het waren prachtige taferelen die we uitgebreid gefotografeerd hebben.

Morgen vertrekken we voor 3 dagen naar het prachtige Inle meer.

We kunnen helaas geen foto's op dit blog zetten, want we mogen al heeeel blij zijn als we een computer vinden en die is dan ook nog es van voor de 1e wereldoorlog!!!! Dus nog even geduld.

Speciale groetjes voor onze kleinkinderen van de omaatjes.

Ming guh la ba ( hallo ) allemaal.

Dit is het enige woord Birmees dat we tot nu toe spreken en daar zal het ook wel bij blijven. Man,man,man ( vrouw mag ook Marieke ) wat is deze taal moeilijk .

Maandagmiddag 6 okt. zijn we aangekomen in de hoofdstad Yangon, we werden opgehaald van het vliegveld en hadden meteen de vuurdoop w.b.het verkeer in deze drukke stad. Nog nooit eerder zo'n chaos op de weg gezien.Er is geen doorkomen aan, de hele stad is 1 grote file en men presteert het hier rustig om met 4 auto's naast elkaar op 2 rijbanen te rijden.Elke keer kost een taxiritje ons nauwelijks geld maar des te meer tijd, maar ja tijd genoeg, we zijn op vakantie nietwaar?

De grootste plaatselijke pagode (Shwedagon Paya ) is een wereld op zich, met vooral tegen de avond duizenden schuifelende Birmezen, die net als wij zich vergapen aan alle pracht en praal op dit enorme complex. Ons bezoek aan de markt, die uit veel straatjes en steegjes bestond, bezorgde ons in de hitte ( 35 gr. )zere voeten...........

De volgende dag stonden we om 4.30 uur met onze bagage voor de deur van het hotel, we zouden namelijk naar het vliegveld gebracht worden, want we hadden een binnenlandse vlucht die om 6.20 uur zou vertrekken. Maar je snapt het al...........chauffeur in geen velden of wegen te bekennen..Uiteindelijk heeft de nachtwacht van het hotel een taxi voor ons geregeld, zodat we gelukkig onze vlucht hebben gehaald.

Na Yangon hadden we een driedaags bezoek aan de stad Mandalay gepland, het meest opvallende in deze plaats was het grote aantal mensen die te pas en te onpas foto's gingen maken van ONS in plaats van andersom. In de omgeving van de stad was veel te bekijken.Indrukwekkend was ons bezoek aan een groot boeddistisch klooster waar meer dan duizend monniken om klokslag 10 uur in lange rijen met hun bedelnap etetn op gingen halen. Verder hebben we nog een rit met paard en wagen gemaakt, maar dat was niet zo'n succes, want het paard was oud, de man op de bok was oud om over " de inhoud van de kar" maar te zwijgen.........Het schoot maar niet op allemaal.

We hebben de afgelopen 3 dagen werkelijk alles gezien wat er hier maar te zien valt, omdat we een privechauffeur geregeld hadden, dus nu op naar Bagan, de plaats met oneindig veel tempels en pagodes.

Af en toe hebben we Wifi en in de grotere hotels staat soms een computer voor de gasten.

Voor nu de groetjes van de bejaarde globetrotters en over een paar dagen zullen we ons weer melden.

HOT Bangkok

Beste allemaal,

Onze eerste 3 dagen in Bangkok zitten er alweer op. Het was even wennen aan de hitte, maar niet aan de stad zelf, omdat we hier al een aantal keren eerder zijn geweest. We zijn steeds met de ons zo bekende Skytrain door de stad gecrosst.Ons hotel stond midden in de rosse buurt Pat Pong,waardoor er voor ons veel te kijken viel. In ons luxe hotel liepen behoorlijk veel Katois ( omgebouwde mannen ) die er prachtig gekleed en gekapt uitzagen omdat ze in de buurt gingen optreden.Op straat werden we continu uitgenodigd om naar het paaldansen ( van hele jonge meisjes) te kijken en verder was er o.a. een pingpongballen- of scheermesjesshow met als afsluiting het grote vaginale vuurwerk. Helaas voor de dames hadden wi hierinj geen interesse...................................Op onze hotelkamer hadden we ook een bezienswaardigheid, nl. een Toshibatoilet met zijbedieningspaneel met daarop de volgende dingen: verwarmde bril met 3 standen ( is ook wel nodig hier in de tropen............) een shower, een bidetmove + dryer en niet te vergeten de automatische op en neergaande bril!!! Omdat we in vooorgaande jaren al alle bezienswaardigheden van Bangkok hebben bekeken hebben we deze keer de dagen relaxt doorgebracht, uitgezonderd gistermiddag toen we lopend op de weekendmarkt met enorme rukwinden te maken kregen. Veel stalletjes waaiden hierdoor op, parasols vlogen bij bosjes de weg op en op veel plaatsen ontstond er opeens kortsluiting met keiharde knallen en vonkenregens. ( blootliggende elektriciteitskabels...) Veel mensen raakten in paniek en zochten een veilig heenkomen en wij renden maar mee, Gelukkig liep het voor ons allemaal goed af. ( pffffff) Straks vertrekken we naar Myanmar, we zijn er helemaal klaar voor!!!!!

Groetjes van de twee bejaarde globetrotters.

Het mooiste Aziatische land??????........

Het is zover.....We hebben de stoute schoenen aangetrokken en gaan nu, een jaar later dan eigenlijk de bedoeling was, op reis door het betoverende land Myanmar. Hoewel internet, telefoon en wifi daar allemaal nog lang niet zo vanzelfsprekend is als hier, hopen we onderweg toch af en toe op een oude computer te kunnen rammelen......... We doen in elk geval ons best om jullie op de hoogte te houden van ons wel en wee.

Voor nu de groetjes van Hanneke en haar reisgenootje Elly.