Nadat we uit de bergen waren gekomen hadden we nog een paar dagen voor de boeg bij het prachtige Inle Meer. We gingen weer met de auto en onze chauffeur en hebben onderweg een heel bijzondere grot bezocht ( Buddha, Buddha, Buddha en nog es Buddha!!!! ) We dachten dat we inmiddels onze Buddhatax bereikt hadden, maar dit was toch wel weer verrassend mooi. De hele reis voerde door een landbouwgebied waar 's morgensvroeg overal druk gewerkt werd, Chinese kool, bloemkool, tomaten, meloenen, enz. Alles werd metershoog opgestapeld op ossenkarren en prehistorische tractoren. Overal op het land wordt eigenlijk alleen maar gebruik gemaakt van deze middelen van vervoer. Het is ons opgevallen dat de Birmezen een hardwerkend volk is.

Bij het grote meer aangekomen waren we van plan een scooter of e-bike te huren, maar het draaide uit op een aftandse fiets......De rest was verboden door de politie vanwege de vele ongelukken. We hebben meteen een reisburootje opgezocht om een boot voor de volgende dag te regelen. We troffen een leuk bootsmannetje die ons in 1 dag alles heeft laten zien wat er te zien valt op en om het meer. Daardoor waren we van 8 tot 17.00 u. onder de pannen. We zagen veel vissersbootjes met de beroemde beenroeiers, een voor ons wel heel bijzondere techniek. Halverwege de dag werden we aan wal gezet om een markt "vlakbij" te bezoeken.De heenreis gaf geen problemen, behalve dat de markt 4 x zover weg bleek te zijn dan was verteld. Maar terug verdwaalden we tussen de rijstvelden, alle smalle en glibberige dijkjes leken op elkaar en zover we konden zien, rijst, rijst, rijst. Maar op het heetst van de dag werden we eindelijk geholpen door iemand die ons zag klungelen en hij zette ons op het goede spoor en vonden we ons bootje in de moddersloot terug. Al met al vonden we het een geweldige dag ! Verder nog veel plezier gehad in de hitte van onze aftandse huurfietsen ( a 1 Euro per dag )

Ondertussen hebben we een totaal nieuw dagritme opgebouwd.......We worden uit onszelf om 5 uur ongeveer wakker en om 21.00 u. vallen ons de ogen alweer dicht. We vertrekken vaak voor dag en dauw, omdat de temperatuur dan nog een beetje te harden is. Man-man-man wat wordt het hier vreselijk heet. Maar we blijven doorgaan, dus op naar de volgende plek, het sinds kort toegankelijke gebied in het westen, de Rakhine provincie.

Veel groetjes van de zwetende en zwoegende globetrotters.